WWW.SOUPLESSEMETHODE.NL

Waar gebeurd in Amerika: hardloper dreigde organisatie met rechtszaak omdat hij dacht dat de lengte van het parcours niet klopte. Hij had met zijn GPS zo'n 300 meter meer gemeten dan de halve marathon die het volgens de organisatie was. De persoon in kwestie was zo zeker van zijn zaak dat hij naderhand een email stuurde naar de organisatie om verhaal te halen. Email van de race director zelf met het bericht dat het parcours gecertificeerd was door de USATF (atletiekfedearatie van USA) kon de man niet overtuigen. Hij belde zelfs met de tijdsregistratie om te proberen zijn 'echte' tijd in de uitslagen vermeld te krijgen. Uiteindelijk dreigde hij de wedstrijdorganisatie met een rechtszaak om het inschrijfgeld terug te krijgen.

Ook in Nederland was er dit jaar op internet berichtgeving van enkele atleten die lieten weten bij een marathon maar liefst 42,5 km gemeten te hebben.  
Maurice Winterman (landmeter van beroep) is een van de bekendste parcoursmeters in Nederland en hij vertelt hierover het volgende: "Er zijn diverse factoren die GPS-waarnemingen verstoren (hoge gebouwen in de stad, beweging aan de pols) waardoor GPS-horloges niet geschikt zijn om een nauwkeurige meting te doen, althans in vergelijking met de Jones-counter-methode. Vóór 1990 gebeurde alles met een loopwiel, maar dat was nogal onnauwkeurig. Bij de Jones-counter-methode wordt eerst het metertje op de as van een fietswiel geijkt aan de hand van een gemarkeerde afstand. Daarna wordt met twee fietsen en dus twee afstandsmeters de ideale lijn van het parkoers gereden. Na afloop vindt er een nieuwe ijking van beide afstandsmeters plaats, waarna we het gemiddelde nemen van het ijken vóór en na de parcoursmeting. Dit gebeurt omdat door verschil in temperatuur of vochtigheid het fietswiel kan krimpen of uitzetten. Misschien is dat slechts een milimeter, maar op een marathon betekent dat wel 42 meter. 

Aangezien ook de Jones-counter een afwijking kan hebben van 1 meter per 1000 meter, wordt voor de zekerheid een geregistreerd parcours hiermee verlengd: dus een marathon kan 0 tot 42 meter te lang zijn. Voor erkenning van een record mag een afstand niet te kort zijn, wel te lang. We meten dus eigenlijk niet hoe lang een marathon is, maar tonen aan dat ie niet te kort is.

Tijdens een parcoursmeting gebruik ik ook GPS en soms kom ik op een paar meter na uit op de officieel gemeten afstand. De GPS is dan wel gemonteerd op het stuur en blijft dus stil en beweegt niet aan de pols. Discussie zal echter wel blijven. Als we registraties van lopers gaan verzamelen per wedstrijd dan kan je gaan vergelijken. Dit is in Engeland al eens gedaan en dan blijkt dat GPS 1-2 % te veel aangeeft. "

Meer over GPS meting
Via GPS kan de positie in 95% van de metingen 3-5 meter afwijken. In de overige 5% van de metingen kan dat tot 10 meter zijn.
Er zijn mensen die een verkeerd beeld hebben van GPS metingen. Zij denken dat een GPS je continue volgt en de exacte lijn weergeeft waar langs je gelopen hebt.

Geeft een GPS altijd te veel aan? Nee, stel je loopt bijvoorbeeld in het bos met een dik bladerdek waardoor je af en toe geen metingen hebt, en toevallig heb je een bocht gemaakt. Aangezien de de twee punten van de laatste 2 metingen met elkaar verbonden worden door een recht lijnstuk wordt de bocht niet in de meting meegenomen en dus wordt een kortere afstand gemeten. Zie tweede afbeelding.

Dus soms wordt te veel aangegeven, soms te weinig, waardoor de ene keer fouten elkaar opheffen en dus de totale afstand redelijk dichtbij de werkelijk afstand ligt, de andere keer niet.

Misschien leuk om eens uit te proberen: loop 5 km op een atletiekbaan met je GPS.

Bron: informatie van Maurice Winterman, IAAF geregistreerd parcoursmeter en deze website